Enkele notities ter overdenking van de lezingen van deze week. Over de betekenis en symboliek van het getal veertig, over bezinning en vasten in een aantal religieuze tradities

Wil Derkse, Een levensregel voor beginners, blz. 103:
“De paradoxale conclusie zal zijn dat in een benedictijns
Omgaan met de tijd je agenda helemaal gevuld is
en dat je het nooit druk hebt”

Ds Broekema
“De veertigdagentijd is een periode waarin we ons bezinnen op hoe wij door de woestijn van het leven gaan. We zoeken de stilte en de ruimte om stil te staan bij het lijden – bij de oorlog, bij de slachtoffers, bij de vluchtelingen, bij de groten en de kleinen, bij de geldschieters,… – en ons te verdiepen in hoe we een bijdrage aan verandering kunnen hebben.”

Veertig jaren

Het getal veertig stond voor een generatie, stond voor een mensenleven, een generatie lang. Na veertig jaar zullen alleen “nieuwe” mensen, die niet belast zijn met het verleden het nieuwe land mogen betreden. Het getal veertig wordt veelvuldig gebruikt als tijd van loutering; het woord quarantaine komt hier vandaan. Voor wie wil zien hoezeer dit getal en de symbolische betekenis ervan ingeburgerd was, die kan kijken naar: Handelingen 1.3; 4.22; 7.30,36,42. En ook: veertig dagen duurde de zondvloed; Mozes was veertig dagen op de berg, de twaalf verspieders verkenden veertig dagen het beloofde land, enzovoort.

Veertig – quarantaine
Veertig dagen
op zoek naar jou
Veertig dagen en veertig nachten
en dan
scheuren dromen in de storm kapot.
vallen beelden stuk in de aardbeving
verbranden verwachtingen in vuur.
Dan pas komt het van die zachte aanraking
Groeit langzaam een zachte kracht
Om jou te vinden in mij.
(Andrea Schwarz)

Moslims – Ramadan
De moslims feliciteren elkaar na de Ramadan. Zij keren langs een andere weg terug naar huis dan ze gekomen zijn om ook anderen die niet zo op hun weg liggen te ontmoeten en eventueel geschillen bij te leggen.
Misschien schiet u nu te binnen dat de drie Magiërs “langs een andere weg naar hun land terug” gingen (Matteüs 2.12). Verderop roepen Johannes de Doper en Jezus herhaaldelijk op tot bekering. Hier bekeren de magiërs zich. Op hun heenweg dachten ze “de pas geboren koning der Joden”(Matteüs 2.2 ) in de hoofdstad Jeruzalem, in het paleis van Herodes, te moeten zoeken. Maar na hun bezoek weten ze wel beter, keren zich om en gaan langs andere, nieuwe wegen verder. Het is het eerste ‘bekerings’-verhaal in het evangelie. De toon is gezet!

De Kopten in Egypte.
De boeren in Egypte schijnen de voorrang te geven aan vasten boven het gebed. Bijna instinctmatig groeit dat uit tot een offer aan God als dank of om iets te verkrijgen. Tweehonderd dagen per jaar vast de gelovige Kopt. Ook toen in 1977 toen de Egyptische overheid de bepaling uitgaf dat de islam-wet voortaan zou gelden als de belangrijkste bron voor de Egyptische burgerwet. Ook toen kondigde de Egyptische synode een extra vastendag aan.

Aswoensdag
Zorg dat je niet lijkt op hem die aan de kant zit en wacht tot het vuur uitgaat en dan vergeefs in de afgekoelde as blaast.
Geef de hoop niet op en wacht niet vanwege de dingen die gebeurd zijn. Het onomkeerbare betreuren is een van de ergste zwakheden van de mens (K.Gibran)

Henk Bloem, pastor

Meer verdieping in de lezingen van deze zondag: lees hier.